Het is alweer een tijdje geleden, dat we uit Luang Prabang vertrokken zijn richting het zuiden.
Rijdend met een mini-van vanuit Luang Prabang richting Vangvienne worden we getrakteerd op een waanzinnig landschap.
We rijden door een prachtig groen bergachtig landschap. Prachtige stukken jungle voorkomen dat hier snelwegen, spoorwegen en andere westerse 'wereldversnellers' mogelijk zijn. Hier heb je gewoon een kronkelige weg, waar je gemiddeld 40 km/h kunt rijden...en kunt genieten van het fantastische uitzicht. Keerzijde is een wat oncomfortabele rit, maar dat hebben we er graag voor over.
Overigens kan je goed zien, dat de mens desalniettemin flink in het landschap heeft 'huisgehouden', overal ontbreken 'vierkantjes' in de jungle. Het volledig verdwijnen van de ontelbare olifanten (Laos betekent het land van de olifanten) is hier een rechtstreeks gevolg van. We missen in Laos een stukje 'wildlife'. Het is schrijnend om te zien, dat wij -mensen- hier verantwoordelijk voor zijn. Wij hebben hun natuurlijke habitat verwoest met onze zucht naar hout en land om voedsel op te verbouwen.
Vangvienne is een plek die ook zo'n keerzijde kent: het dorpje staat bekend als een plek waar je veel drinkt en feest. En dat klopt. Dronken jongeren lopen schaamteloos laveloos over straat met zeer weinig kleren aan het lijf, iets wat de mensen uit Laos zeer respectloos vinden. We schamen ons er een beetje voor. De keerzijde van goedkoop vliegen en reizen is dat het ook een type reiziger aantrekt die alleen maar geïnteresseerd is in veel zuipen. In Vangvienne is men druk bezig dit soort toerisme uit te bannen en om te schakelen naar eco-toerisme. Dit houdt langer stand en trekt ander publiek.
We huren dus in dit dorp maar een motortje en trekken naar de plekken waar Laos om bekend zijn: de plekken buiten het dorp.
We rijden door een indrukwekkend landschap vol met rijstvelden en slaperige dorpjes.
Gelukkig spreekt een van de kinderen engels en kunnen we een beetje met ze communiceren.
Vriendelijk worden we weer uitgezwaaid!
De dag erna vertrekken we naar de hoofdstad Vientienne. We blijven hier maar 1 nacht voor we doorreizen naar het zuiden via Thakhek. We genieten even van het stadsleven en de vele kroegjes en restaurantjes.
De volgende dag gaan we met de VIP bus naar Thakhek...VIP bus betekent hier: oude touringcar met airco en plakkerige zitjes...hahahahahaha...het zit redelijk en we gaan op weg. Oorspronkelijk duurt de reis een uurtje of 6. De weg is echter zo slecht dat we al snel beseffen, dat dit niet in dit tijdschema gaat passen.
Dit wordt helemaal duidelijk als tijdens een plasstop de bus uitgezet word en er vervolgens binnen no-time allerlei onderdelen los onder en naast de bus terechtkomen...probleempje met de dynamo....
Ruim een uur later hobbelen we weer en komen uiteindelijk 3 uur later op de eindbestemming aan.
De zoektocht naar een guesthouse levert -achteraf- een wat ongelukkige keuze op...we slapen s'nachts in onze lakenzak...zo vies heb ik het nog niet eens in India aangetroffen....yak!
S'morgens vertrekken we richting Pakse, deze stad gebruiken we dan als een uitvalsbasis voor wat dagtochten. De bustocht heb ik in mijn vorige blog beschreven ;>))
In Pakse besluiten we een lekker luxe hotel te boeken waar we een top-3 douche nemen...
De dag erna nemen we een lekkere luie dag en liggen lekker in het zwembad.
We boeken een dagtocht (met de boot over de Mekong) naar Wat Phu, een overblijfsel van een zeer oude beschaving uit de 5-e en 6-e eeuw.
Het is een prachtig complex waar we ademloos kijken naar de mooie overblijfselen uit deze tijd, onderdeel van het Ankor-tijdperk. We zullen de hoofdstad hiervan (Ankor Wat) verder in onze reis gaan tegenkomen. Zie hier de plaatjes:
De terugreis is...ehhhh...'Laos-style': 2 uur te laat op schema en een half uur voor aankomst valt de boot opeens stil. De rivier stroomt best wel hard...dus wij stromen weer terug....(dat is dus NIET de bedoeling ;>))
Wat blijkt: het roer doet het niet meer....oeps...best handig zo'n ding...
Het duurt even, maar even later komt er een 'nieuwe' boot die vastgebonden wordt aan de onze en zo komen we weer terug..ja ja...
Dan reizen we door naar het Bolaven plateau. Een plateau 1500 meter boven de zeespiegel en dat voel je: het is hier qua klimaat heerlijk, het truitje kan weer eens aan...
We zitten in een prachtig resort en zien prachtige watervallen en heel veel koffieplantages. De koffie groeit hier geweldig door het gematigde klimaat.
We genieten van de prachtige natuur en komen veel groepen wetenschappers tegen. Wetenschappers in......spinnen...ehhhhh...blijken we hier op een plek te zitten met heeeeeeeeeeeeel veel spinnen....ehhhhhh....en groot dat ze zijn....oeps!
We besluiten ons reisplan iets aan te passen. We slaan de 4000-eilanden over (we zijn een beetje Laos moe) en gaan rechtstreeks door naar Cambodja, Phnom Phen. We willen toch graag Ankor Wat zien en vliegen van daar naar Vietnam.Alleen de lange busreis zien we niet zo zitten...maar wel lekker goedkoop...nu maar hopen dat alles 'heel' blijft... ;>))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten