woensdag 28 december 2011

Bloggen is leuk, daar moet je mee doorgaan!

Lieve mensen,
Ik heb geweldige reacties mogen ontvangen om mijn blogs vanuit Australie. Ik vind het leuk, dat jullie blij waren dat er weer een bericht uit de woenstijn, national park of dorp-in-verweggistan langskwam.

Ik heb besloten regelmatig een blog te maken en te posten. Verhalen over motorrijden, reizen, motorrijles en andere bijzonderheden die me bezig houden over motorrijden.

Wil je automatisch berichten ontvangen abonneer je dan via e-mail (aan de rechtkant staat een vakje 'Follow by Email'),  RSS of kijk af en toe op Facebook! Veel leesplezier!

Vandaag de eerste een een -hopelijk- lange rij.

Het gaat over terugkomen in Nederland.

Reizen per motor is mooi. Het is zoals het is. Overzichtelijke dagen: opstaan, ontbijten, motor checken, opstappen, rijden, koffie, rijden, lunchen, rijden, tanken, rijden, thee, rijden, biertje, eten, blogje schrijven, slapen. Heerlijk. Het onbeschrijfelijke gevoel rozige gevoel als je savonds in je bed ligt en weet dat je een onrustige nacht tegemoet gaat.

Onrustig omdat je hersenen al dat mooi verwerken en een plek geven. Herinneringen sparen.
Ik voel me bevoorrecht dit te kunnen doen en te kunnen blijven doen. Ik ben Travel@Explore er dankbaar voor.

Toch komt elke keer weer dat moment van terugekeren in Nederland. Ander weer, weer werken, de drukte en de gehaastheid. Toch ben ik dankbaar in Nederland te mogen leven. Nederland is een land dat mogelijkheden biedt. We zijn vrij, ECHT vrij (als ik dat met andere landen vergelijk) en kunnen vrijelijk doen wat we willen.
Als we de zeikerds negeren, af en toe de vakantiefoto's bekijken en elke dag leven alsof het onze laatste dag is komt het volgens mij allemaal goed.

En  motor blijven rijden hè! Voetjes op de steps, dat stuurt een stuk makkelijker (soms beetje zompige voeten, maar dan weet je wel dat je leeft ;>))