dinsdag 24 december 2013

Zo dichtbij en toch zo ver weg

Lieve Nelly,

Ik ben in de keuken bezig met een paar heerlijke kersthapjes. Ik kijk over m'n schouder en zie Gerda op de bank zachtjes huilen terwijl ze naar de 'All you need is love' kerstspecial zit te kijken.

M'n hart breekt.

Op televisie allemaal mensen die liefdes ver weg hebben en ze nu heel dichtbij krijgen. Ze houden elkaar vast, ze knuffelen, huilen, voelen, grienen, juichen, schreeuwen en genieten. Van elkaar.

Mooi.

Het leven is zo breekbaar.
Het leven is zo fijn.
Het leven is zo tastbaar.
Het leven is zo gevoelig.
Het leven is zo kostbaar.
Het leven is zo fragiel.
Het leven is zo hard.

Ik geloof niet in God. Ik geloof in de goedheid van mensen. Ik geloof niet dat er iets is die iemand iets aandoet zoals het leven mensen iets aandoet. Dingen ver weg en dichtbij.
Honger, oorlog, tsunami's, kanker, bittere armoede, hersenziektes.

Het leven is namelijk ook zo mooi.
Overweldigende natuur, eenheid, trots, passie, liefde. Reizen. Mensen ontmoeten. Energie. Het heelal heeft energie. Geeft energie.

Daarom kijk ik nu ook zo met weemoed terug op die mooie tijd Nelly. De vrouw die je was, die lieve gezellige, passievolle, liefdevolle vrouw.
En hoe hard het leven nu voor je is.

Nu, met kerst, denk ik aan jullie: Nelly, Henk, Femkelien, Anton, Gerda, Gerbrich, Henriette, Noah. Ik zie hoe jullie vechten met het beeld wat jullie hadden en hoe hard dat beeld en de werkelijkheid nu is. En ik mag er zelf aan meedoen en het doet pijn. Vreselijk veel pijn.

Jullie zijn voor mij de helden van deze kerst.

Ik geloof niet in God. Maar toch bid ik dat het leven weer zijn mooie kant laat zien.

Ik bid.

Voor jullie.
Voor jou, lieve Nelly.

dinsdag 10 december 2013

Fellas

Ook deze reis weer het genoegen mogen hebben met bijzondere mensen te reizen.



Arjan 'mr.chickenfinger' 


Ik heb al een keer eerder met Arjan gereisd in Marokko en toen viel me al op wat een ongelooflijk positieve man dit is.


Wat er ook gebeurt, Arjan blijft heerlijk zichzelf en ziet het gewoon positief in.
Geniet van al het moois om hem heen en als er kip te koop is heeft Arjan de kip gekocht...

Gerard 'arakkie1' 


Een grote verschijning. Geen t-shirt voor hem te krijgen in Sri Lanka. XXL is voor Sri Lanka niet groot genoeg.
Moeten we gewoon XXXXXXL doen, dan past ie'm!
Wereldreiziger, levensgenieter en heeft in Sri Lanka de arrack ontdekt. Gewoon, met een beetje cola.


Prachtkerel met een groot hart.

Hans 'mr.spicy' 


Wat heb ik genoten van Hans. Hans heeft denk ik 3000 foto's onderweg geschoten en dan kwam ie weer met de opmerking: ' sjiek!'


Voor Limburgers een begrip, voor mij betekende het 'prachtig!'
Heeft genoten van deze reis, de uitzichten, het land en ook het eten.


Overal waar hij kwam moest het nog maar een beetje meer spicy.

Wim 'ik-kan-dat-eten-niet-meer-zien' 


Wim ging voor het eerst mee op een motorreis in Azië, nog nooit onverhard gereden.
Mooi om te zien hoe hij dat dan toch ff'ies deed.

Ongelooflijk droge opmerkingen. Wim had patent op niet werkende douches,maar gelukkig rook ie nog steeds fris.


Hopelijk slijt het door zijn handschoenen afgegeven zwart weer van zijn handen als ie terug is.
Ik denk, dat Wim als ie thuis is iets van boerenkool gaat eten, rijst komt er voorlopig even niet meer in ;>))

Arjan 'arakkie2'


Deze Brabantse levensgenieter reageert sneller dan het geluid.
Ik geloof niet dat ik mensen ken die ad-remmer reageren dan Arjan.
Handige techneut en een ongelooflijk vrolijke noot. Wat heb ik om de opmerkingen gelachen.
Ook voor het eerst onverhard gegaan, maar ik vermoed niet voor het laatst. Deelde met Gerard menig arakkie...proost!
Wat lastig op de foto te zetten in een onbewaakt moment, ik had ongeveer 1500 pogingen nodig. Toch eentje met een lach gescoord!! en..ennuh,,,rare..



missssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss.....



Gerhard 'mr.fruitjuice' 


Deze lekker eigenzinnige man uit Den Haag, wereldreiziger en vooral levensgenieter heeft laten zien dat als je compleet jezelf bent een reis als dit het mooiste wordt.


Geweldig om te zien, dat je lekker je eigen ding deed, genoot en dat laatste in grote mate.
Elk restaurant kreeg standaard de vraag of er fruitjuice was en die kwam er dan ook.
De hele groep bestelde daarna ook fruitjuice.
Ongelooflijk grappige kerel, altijd afgesloten met een ondeugende lach.


Bjorn 'mr.curious'


Ik ken Bjorn al een tijdje, maar na mijn vraag of ie een keer meewilde op motorreis zei ie zonder omwinden 'JA'.
Hij heeft onze volgauto geweldig over paden gestuurd waarvan wij dachten, dat een Toyota Hilux niet zou kunnen volgen. Wel dus..



Prachtige wereldreiziger, een paspoort zo vol met stempels dat je het bijna niet geloofd.
Kwam uit Jordanië en ging na deze reis nog even kijken in Myanmar. Zegt genoeg.


Nieuwsgierige man, die overal een praatje aanknoopt en al het eten uitprobeert. Ik heb van je genoten!

Gerda 'mrs.smile' 


Door omstandigheden sloot ze halverwege onze reis aan, eindelijk had ik mijn lieverd bij me op motorreis!
Weliswaar in de auto, maar s'avonds naast me in bed. Heerlijk!


Ik heb van haar genoten, ik zag hoe ze genoot van de reis en de mensen.


Nieuwsgierig als ze is knoopte ze met iedereen een babbeltje aan en was oprecht geïnteresseerd.
Knap om halverwege een reis vloeiend in te stromen in een groep mannen.

Chin (onze gids)-'mr smile'


Chin, onze gids is iemand die veel lacht. Het is wel een mannetje hoor..maar hij kon onze humor zeker waarderen. Zou hij er al achter zijn, dat er een banaan in zn uitlaat zit? ;>))))



Pittu -mr mechanic

Pittu is onze mechanic. We hadden nogal wat voor hem te doen onderweg....helaas voor ons, maar hij was wel lekker bezig. Veel dank aan hem, master of trial and error-engineering ;>))
Pittu wilde niet op de foto..


vrijdag 6 december 2013

Ongerepte natuur: Sinharaja Forest


Vanuit Mirissa trekken we weer noordwaards. Al snel wordt het vlakke zeelandschap ingeruild door heuvels en bergen.
De temperatuur en vochtigheidsgehalte nemen toe en al zwetend trekken we met onze motoren door bos en theevelden waar het trpoische regenwoud zich omheen gevouwen heeft.


Prachtige natuur trekt aan ons voorbijen we klimmen hoger en hoger. Zo hoog, dat de wolken veranderen in regen.
In de gutsende regen dalen we af naar onze bestemming: het Sidharaja Forest, een stuk ongerept regenwoud. Een UNESCO heritage site, waar de sri lankezen zuinig op zijn.
Ondanks de regen trekt een waanzinnig landschap aan ons voorbij, de regen voorkomt dat we continu stoppen om foto's te maken, maar de beelden zullen voor altijd onderdeel van onze ziel zijn.

Helaas heeft technisch ongemak zoveel tijd gekost, dat we het laatste stuk in het donker rijden, we hopen de volgende ochtend meer te kunnen zien.


De dag erna vertrekken we nog verder noordwaards, we vervolgen onze weg door mooie natuur rubberplantages en theeplantages trekken aan ons voorbij. We stijgen nog een keer flink en komen in de wolken terecht en die laten al het water wat ze bezitten in onze al bezwete pakken glijden.
De uitzichten zijn prachtig, de wegen lastig.


Moe, maar voldaan komen we aan bij ons hotel. We zitten aan een prachtige stroomversnelling en genieten nog even van het natuurschoon voor we weer teruggaan naar de hectiek van de stad!


donderdag 5 december 2013

Safari, beach & cultuur


We stappen vroeg uit ons bed om op safari te gaan in Yala National Park. Helaas regent het, dus we hopen wat te kunnen zien.


En dat doen we! We zien luipaarden, olifanten, veel verschillende vogels en andere dieren.


We nemen de chaotische manier van safari-srilanka-style op de koop toe.
Indrukwekkend is de site waar in 2004 de tsunami aan land kwam en tot 2 km in het park alles verwoeste. Inclusief de daar aanwezige locals en toeristen, 47 in totaal.
Onze chauffeur vertelt, dat zijn broer is omgekomen en dat hij aan de dood ontsnapt is omdat de toeristen die hij rond reed ziek waren en terug naar het hotel wilden.
De dieren voelden het blijkbaar, er is er geen een omgekomen...



Via een wat saaie, drukke weg (de buschauffeurs zijn hier werkelijk waar een doodsnagel aan je kist) komen we aan in Mirissa, een slaperig relaxed dorpje.
We maken hier tijdens de rustdag heerlijk gebruik van de strandfaciliteiten en het eten van heerlijke verse vis op het strand.


Op de rustdag zelf maken we een uitstapje naar Galle en bezoeken het door Nederlanders gemaakte fort. Een dorp binnen een enorm fort, indrukwekkend om te zien. De mensen zijn gastvrij en nodigen ons uit om een kijkje in hun huis te nemen.


zondag 1 december 2013

Oei, oei, oeijjjjj!


Ik ratel met mijn motor over grote stenen. Ook hier heeft ooit asfalt gelegen. Onze gids stuurt ons over waanzinnige paden, langs theevelden, langs kleine dorpjes.


Wat we hier zien is ongelooflijk mooi. Je kunt niet in woorden beschrijven wat je hier ziet.
De uitzichten, de kleuren...WAUW!



Iedereen geniet met volle teugen. Als offroad rijder haal ik m'n hart op, ik hou ervan om over dit soort stenenpaden te rijden en een mooi spoor te kiezen. Ik geniet.


Na lang ploeteren over de stenen houdt het op en krijgen we als toetje een geweldig uitzicht over een prachtige waterval. Wat is dit toch een mooi land.


We rijden uiteindelijk via mooie kronkelende weg Yala National Park in. We moeten nog even vluchten voor een wilde olifant..wat een land, oei, oei, oeijjj!

Wanneer de tijd stilstaat


Ooit lag hier asfalt. Wij vermoeden rond 1920 of zo, want tussen de oude stukken asfalt is het prachtig offroad rijden.

We rijden vanuit Kandy op een weergaloze wijze over de theeplantages, overal staan vrouwen thee te plukken en zwaaien naar ons.
We zijn een bezienswaardigheid, door op deze manier te reizen kom je op plaatsen waar geen toeristen komen en dat merk je aan de locals, ze zijn allemaal enthousiast! Vooral de kinderen zwaaien alsof hun leven er vanaf hangt. Mooi!

Onderweg allemaal oude theefabrieken waarvan we vermoeden dat als we een raampje openzetten de hele keet in elkaar stort.

Het past prachtig in dit landschap, het is alsof de tijd heeft stil gestaan. Het is een voorrecht hier te mogen rijden.

We draaien een mooie asfaltweg op en krijgen nog een heerlijk toetje van honderden mooie in elkaar overlopende bochten. We kunnen nu ook de noppen van de zijkant van onze banden een beetje oppoetsen en dat doe we dan ook graag.
Uiteindelijk bezoeken we nog een theefabriek en komen met een voldaan gevoel in het hotel aan.