Koning Willem-Alexander zou trots zijn..

De klappen van mijn uitlaat weerkaatsen tegen de rotswand.Aan de andere kant kijken een paar theeplukkers eerst verschrikt op voordat ze naar me beginnen te zwaaien.
Wauw, wat rijden we door een mooi gebied! De weggetjes meanderen door dit mooie gebied, even daarvoor stonden we op het hoogste punt en met een paar vakwerkhuisjes erbij zou je zweren in Oostenrijk te zijn.

Die ochtend vertrokken we uit Pollonaruwa en hebben onderweg kennis gemaakt met de vernuftigheid van dit volk als het gaat om water. Ruim 1500 jaar geleden groeven ze al een meer uit en maakten een dam om de rijstvelden het jaar rondom te voorzien van water.

Ze vangen het overal op en irrigeren hun velden. Watermanagement 'old-school', waar onze koning trots op zou zijn!
Het mooie aan Sri Lanka is, dat de mensen weliswaar arm zijn, maar het eten groeit letterlijk aan de kant van de weg en iedereen heeft dus ook eten!

We zakken af naar Kandy en komen weer in de drukte van de stad terug.

We doen mee met de lokale gebruiken en komen luid toeterend aan bij het hotel, waar een heerlijk zwembad het stof uit onze poriën spoelt.

Ondertussen staat een knap stukje bush-mechanics in de garage uit te rusten ;>))

Adembenemend Sri Lanka!

Schichtig kijken de twee badende dames vanuit het meer met prachtige lotusbloemen verschrikt op als we met onze motoren langsrijden.
Even daarvoor zijn we twee andere vrouwen gepasseerd, die de was doen in hetzelfde meer. Ze slaan hun wasgoed op de stenen, die er al honderden jaren lijken te liggen en gebruikt worden voor hetzelfde doel.

We zijn allen onder de indruk van het adembenemende uitzicht van hetzelfde meer, het lijkt wel een sprookje!

Daarvoor leek het nog de andere kant uit te gaan. Onze tweede aanvaring met de autoriteiten. We werden bruut ingehaald door een motoragent die ons duidelijk maar dat we een zeer ernstige fout hebben gemaakt: het negeren van een stopteken.
Wij reden toch alleen maar achter de gids aan?
Een poging van ons hem een dropje te geven brengen hem even uit z'n evenwicht, maar hij herpakt zich: mee naar het bureau! NU!
Onze gids komt gelukkig snel en rijdt mee naar het bureau waar alles met 1000 roepie (=6 euro) wordt afgekocht.Goed uitonderhandeld!

We zien de rest van de dag adembenemende uitzichten aan ons voorbij trekken.Wat een waanzinnig mooi land is dit toch zeg!
Rijstvelden, palmen, bush: het houdt niet op, het ene uitzicht nog mooier dan de andere.
We genieten allen volop. Wat een pracht...we zijn er stil van.

Met name het Kaudalla National Park blijft lang hangen: we zien hordes met olifanten die op een Afrikaans aandoende vlakte rondlopen. Grote hopen olifantenpoep laten ons zien, dat ze regelmatig op de weg waar we nu rijden staan te grazen.

In de wetenschap dat ze horendol worden van het geluid van onze motoren rijden we licht nerveus door het nationale park.
Heel even wordt er een gespot, maar deze verdwijnt snel.
We krijgen de belofte van onze gids, dat we er nog veel gaan zien.

Wauw, Sri Lanka maakt grote indruk, Afrika en Azië in een land. We genieten!

Motorrijden is niet voor watjes ;>))

Een beetje stram van de val van vorige dag stap ik op de motor.
We rijden eerst langs het Nederlandse fort in Jaffna. Een enorm complex wat momenteel met hulp van de nederlandse overheid gerestaureerd wordt.

Indrukwekkend te zien wat onze voorouders neer hebben laten zetten. Dit moet wel met hulp van slaven zijn gedaan, ongelooflijk wat een werk.
Dit fort is tot de jaren 90 van de vorige eeuw volledig intact geweest waarna in de oorlog het fort bijna volledig verwoest is. Er is ruim 100 dagen lang gevochten om dit fort.

We stappen weer op de motor en rijden na een tijdje langs een veld vol met waarschuwingsborden voor mijnen. Het schijnt, dat er een corridor van ruim 150 km aan mijnen is neergelegd om te voorkomen dat ook maar iemand kon oversteken.
Wat een werk is dit allemaal te verwijderen. Laten we hier maar niet in de bosjes piesen...

Na een tijdje rijden we een onverhard pad in en komen heerlijk aan onze offroad trekken. Allemaal mooie tracks en omdat het geregend heeft worden we al snel lekker roodbruin. Nu eens een keer niet op de huid ;>)

Het begint steeds harder te regenen en het nagel knippen zal vanavond erg makkelijk gaan, alles wordt lekker ingeweekt.

We genieten met volle teugen en moeten onderweg de gids nog even uit een bosje trekken..'sorry sir, little mistake...hahahahahahahahhaa' .

Wat me altijd opvalt aan dit soort reizen is dat de motorrijders die dit soort reizen doen geweldige bikkels zijn, die niet terugdeinzen voor een beetje avontuur, bikkelen en afzien.

Eerst een kwartier in de volle regen doorrijden en dan denken: 'toch maar even een regenjassie aan...'. Hahahahahaha! Gelukkig is het hier lekker warm en drogen we heerlijk op in de vervolgkilometers waarbij de Srilankese zon ons weer perfect droogt.

Gekke koeien...moehhhhhhhh

We gaan naar het noorden. En net zomaar, we gaan hopelijk veel onverhard rijden.
Het eerste stuk is erg druk, we gaan de bewoonde wereld langzaam verlaten.

Na nog wat reparaties te hebben uitgevoerd, trekken we na Puttalam de bush in. Na een kilometer of 30 kunnen we helaas niet verder.  Het water staat een meter hoog en dat is te hoog voor onze motoren. Helaas.

De 'detour' maakt echter veel goed. We rijden eindeloos langs rijstvelden over smalle onverharde wegen.
De kinderen zwaaien naar ons en we genieten van dit onverharde 'lekkere hapje'. Een prachtig stuk Sri Lanka trekt langs ons heen.

Na een stuk asfalt tussendoor worden de wegen kleiner en smaller tot op een gegeven moment een slagboom onze weg verspert.
Een babbel met een militair maakt duidelijk dat we door mogen rijden, links en rechts naast ons de overblijfselen van een gruwelijke oorlog: landmijnen.

We rijden een weg op die net een uur geleden even een onweersbui als cadeau heeft gekregen.
Tja, bovenlaagje van 3 cm modder, droog onderlaagje...de kenners weten dan dat je met een 'slick' op sneeuw rijd.
Glibberen en glijden dus...een kilometer of 50...lekker bezig dus!

Tja, en dat is toch wel een beetje genieten, je hebt al je skills nodig om overeind te blijven.

Link en rechts moet af en toe een deelnemer overeind worden geholpen (of uit de bosjes...hahahaha), maar iedereen gaat door.
Door wat technische tegenslag duurt het allemaal wat langer en het wordt donkerder en donkerder...glibberen en glijden in het donker...heel apart, maar wel errug leuk ;>))

Een heroiisch gevecht met de elementen volgt en er komt maar geen einde aan het pad.
Uiteindelijk komen er lichtjes in zicht en dat is maar goed ook, want ik rijd al zeker een half uur op reserve..oeps.

We komen moe, maar voldaan aan in Mannar en eten voor 2 euro p.p. ons buikje helemaal rond en alles gaat schooooooon-op.

Bij het vertrek rijdt de gids weg en door het lawaai van de motor wordt een van de loslopende koeien helemaal gek en achtervolgt de gids op de motor. Hilarisch!
Ik ga even later op zoek naar de gids en wordt ook aangevallen...ik rijd maar snel een rondje door het dorp...hahahahaha...gekke koeien hier zeg!!!

Kolonel Anuruddha...en auwwww

Voor ons zit (denk ik) Kolonel  Anuruddha streng voor zich uit te kijken. We zitten als twee schooljongens braaf op onze stoeltjes voor deze belangrijke man waar net iedereen voor in de houding is gesprongen.We zijn net aangehouden door een ondergeschikte, genaamd Karunanayaka en meegenomen naar de kazerne om naar de Chief te gaan en uit te leggen waarom de rest van de groep doorgereden is zonder zich te melden.
Op het bureau staat een postbakje met IN en eentje met OUT, geen pc te bekennen. Op de achtergrond klinkt een ouderwetse typemachine waar op wordt gewerkt. Tiiiiiingggggggggggggggggggggg......

KA:'Where are you from?' Holland? Your passport says  The Netherlands'
Wij: 'Ehhhhh,well, they are the same sir, Holland is the Netherlands.
KA:' Mmmmm..why did the group proceed?
Wij:' We dit not know that they passed you, we were late'
KA: I need to make some phonecalles'

Na een half uur telefoneren, kopiëren van allerlei paperassen komt het verlossende telefoontje: we mogen gaan. Tja, in het noorden van Sri Lanka staat alles na de oorlog nog in het teken van wantrouwen en is toerisme nog geen gemeengoed.

We reizen van Mannar naar Jaffna. In deze stad is ooit door de nederlanders een fort neergezet.

Onderweg de tekenen van de oorlog:  kapotte huizen, huizen met kogelgaten en op de puinhopen wordt driftig gebouwd. Dit land wil en gaat vooruit. Alles is booming.

Wegen worden in hoog tempo aangelegd en dat is dan weer ons nadeel...de weg die vorig jaar nog ruim 100 km offroad te bieden had is is nu zo goed als geheel geasfalteerd.....aaaaaargghhhhhhhhh...erg jammer.

Het weer wordt zienderogen slechter en slechter. In een stortbui kijk ik even -mede door het slechte zicht- even niet goed uit en rijd ik op een stuk onverhard met mijn voorwiel een los stuk grind in wat omhoog geduwd is en een val is het gevolg....pfff...het loopt goed af. Morgen wakker worden zal wat minder zijn...auwwwww.

We checken in het hotel in, ik verheug me op een warme douche...tja, dit is Azië: op mijn opmerking dat er geen warm water is krijg ik glimlachend de opmerking dat ze hier alleen koud water hebben omdat het hier zo warm is...hahahahahahahahaha 

Groen, groener, groenst..

Vandaag dan voor het eerst op de motor door Sri Lanka.
Ohh, wat is dit eiland mooi groen. We rijden langs mooie rijstvelden en afgelegen dorpjes.

Op de weg ernaar toe zien we best veel armoe, het is ook een stuk viezer dan in Negombo. In het achterland, waar voornamelijk plantages staan , wordt hard gewerkt door kleurrijke mensen.

 

We rijden ook nog een behoorlijk stuk door behoorlijk bevolkt gebied. Ook hier passen ze de Indiase inhaalmethode toe...gewoon inhalen tot de de tegenligger in de ogen kunt kijken en er wordt hier verdacht veel 'chicken' gespeeld....tja, maar de kip is hier echt vers ;>))

Onderweg stoppen we ook nog even bij een mooie waterval, dat water moet immers ook ergens naar toe.Ook lekker verkoelend, het is hier best warm...

Veevervoer?

Vandaag met de bus naar Colombo gegaan. Veel Nederlandse geschiedenis in deze stad.
Nou, dat wilden we wel even zien!

We hebben een prachtig stuk door de stad gelopen, de grote stad is duidelijker een stuk viezer dan de plaats
waar we verblijven. Wel veel mooie oude koloniale gebouwen..

We komen uiteindelijk uit bij een Nederlands hervormde kerk uit 1749.

We krijgen een zeer informatieve rondleiding en lopen over de grafstenen van vroege kolonisten en predikers!

Verder een bezoek aan het nederlandse museum. Mooie pand, maar in 1977 gerestaureerd, maar daarna niks meer aan gedaan. Even een korte blik geworpen, dat was genoeg en informatief.

We hebben een mooie indruk van Colombo gekregen en besluiten met de trein terug te gaan naar Negombo.
Tja, derde klas. Hahahahaha, lekker druk en de mensen stappen van alle zijdes in. Doet erg Indisch aan.

Lekker warm ook met zn allen hudje mudje op elkaar.En in Nederland al klagen als ze een keer moeten staan...hahahahahaa.

Prachtige ervaring, maar het voelt toch een beetje als veevervoer.....maar dan anders..;>)) En een prachtige blik op de andere kant van een grote stad.

hollandse haring, maar dan anders

Aangekomen vanuit het koude Nederland valt ons een heerlijke deken van warmte ten deel op dit prachtige eiland
Standaard beginnen we te oefenen met onze onderhandelingstechnieken om met een taxi bij ons hotel te komen, maar hierbij blijkt dat we dit best nog wel goed kunnen.

Allez, op weg naar Negombo waar we allerhartelijkst worden ontvangen door de dame des huizes.

We besluiten even een koud biertje te halen op het strand en lopen licht tipsie van de combinatie-strong beer (8.8%)- overgeslagen nacht-lange vlucht-weinig eten naar de tuktuk standplaats waar onze onderhandelingstechnieken wederom leiden tot een prachtige deal.

We worden downtown afgezet (letterlijk) en lopen en besluiten gelijk dat we deze reis geen restaurants aandoen waar dit ook op staat. Local food dus.
Tja, kale tafels, waanzinnig lekker eten en een toertje door de keuken (ahum, varkenshok) laten ons na duidelijk zien dat we weer zijn waar we wezen willen..hahahahaha.
Na afloop vegen we onze mond af met een ehhhhh....afgescheurde krant, servetten kennen ze hier niet. Mooi!

We lopen verder het stadje in en zien veel restanten van de Nederlandse kolonisatie: een prachtig kanaal om de specerijen naar de haven te kunnen vervoeren.

Na een paar steegjes komen we  terecht op de fish-market. Prachtig aan het ze strand gelegen en een drukte van jewelste.

//

Je ziet de 'Hollandsche' geschiedenis terug: er wordt druk haring gekaakt en overal worden vissen in het zout ingelegd en gedroogd.

De lucht kan ik hier niet posten, maar dat kun je wel raden.
Overal zijn mensen bezig en alle restjes worden gebruikt, zijn het niet de kraaien die de kleinste visjes pakken, dan wel de armsten die de visjes die naast de netten belanden bij het uitkloppen oppakken.

We lopen de laatste 4 kilometer naar huis en vallen moe maar voldaan diep in slaap.
Dromend over hoe goed we het in Nederland eigenlijk wel niet hebben...alhoewel: het leven is hier anders, andere zorgen, meer gebaseerd op overleven.