'India is een weerbarstig land dat altijd anders is dan je verwacht of zou willen. Het verrast en verbijstert, houdt je gevangen als een sirene.
Waarom keer ik er dan steeds weer terug?
Natuurlijk vanwege de kinderen (rvdk: schrijfter adopteert kinderen in india).
Maar dat is het niet alleen. Het is, uiteindelijk, de aantrekkingskracht van wat me zo afstoot: de anarchie, de wetteloosheid zo je wilt' ( uit 'Geboortegrond. Onderweg in India', Saskia Kunst).
En zo is het maar net. India geeft, neemt, lacht, huilt, eet, hongert, verdeelt, vervuilt, vrolijkt op, verbijstert, verwondert, beangstigt, ontwapend en relativeert. Daarom keer ik er steeds weer naar terug.
Nog een paar nachtjes slapen en dan gaan we weer met de motor de Himalaya door.
Wat mij heel blij maakt is dat ik deze reis samen met mijn vader mag maken. Mijn vader, die zo graag reist maar dat door omstandigheden niet zoveel doet als hij zou willen. Gaan we samen doen. En dat maakt me blij. Incredible India; here we come ( maar daar denk je altijd anders over als in India de vliegtuigdeuren opengaan en 'smelly Delhi' je neus binnendringt...hahaha)
- Posted using BlogPress from my iPad
