Leef

Een tweede keer IJsland. 

Een land waarin de natuur haar kracht keer op keer laat zien en je als mens nietig laat voelen.

Een imposante natuur waar je soms gedoogd wordt. Zoals deze keer, tijdens op een gigantische spoelvlakte aan het uiteinde van een gletscher. Rijdend op het ultralichte slib van de gletscher, de stromen water doorsnijdend. Een ongelooflijke kick om het water links en rechts van je te voelen opspatten.

Het trialen met de motor omhoog langs grote keien, met een zware motor een hele opgave. Het continue schizofrene gevoel van lek kunnen rijden op de ultrascherpe lavastenen. 

De kou van het ijswater wat door je pak je huid laat afkoelen tot bibber-stand. De sneeuw die op de vizier blijft plakken en de wind die je op de vlaktes van je motor wil laten waaien.

Man, wat is dit een land van uitersten. De uitzichten zijn ongelooflijk. Het land staat bekend om z’n gletschers en zwarte vlakten. Maar soms heb ik het gevoel in de Sahara te rijden, alleen met een andere temperatuur. 

IJsland is zo veelzijdig in haar landschappen, heel moeilijk te vangen in beeld en geluid.

En juist daarom moet je erheen. Skip de bus, huur een 4x4, ga het binnenland is. Laat je vangen door de plekken waard je de schreeuwende stilte kunt vangen en je voelt dat je leeft.