Wauw!

Na de zware dag van gisteren rijden we vandaag op ons gemakkie naar Manali. Manali is een plaats waar de indiers in de zomer en winter op vakantie gaan.

Op de weg ernaar toe een prachtig staaltje india; we rijden door een tunnel...geen vluchthavens, geen vlucht tunnel en vooral geen luchtverversing. Nog nooit door een tunnel van 4 km gereden in de (diesel)mist. Heb mn portie fijnstof voor een jaar weer binnen.
In Manali lunchen we heerlijk bij een chinees (ook hier te grote porties), slenteren wat over de markt tot de regen ons weer ons hotel injaagt. Morgen doen we de Rotang pas (4000 m).

Vanaf Manali rijden we de Rotang La (3900 m) op. In de ochtend zegt een van de deelnemers 'Zo, we zullen die Rotang eens even bij de kloten pakken', waarop een andere deelnemer droog opmerkt 'het zal vast andersom zijn'. En zo is het...De grootste gedeelten zijn prima te berijden, er is alleen een stuk van een kilometer of 10 met lastige passages vol modder en keien. Een prachtig gevecht tussen man en machine volgt.

Moe, maar voldaan komen we boven. Onderweg hebben we genoten van fabuleuze uitzichten over de magnifieke toppen die de Himalaya bergt.

Hier ervaar je pas de grootsheid van dit gebergte.
S'avonds pakken we bij het knapperende haardvuur nog een pinteke en gaan slapen.

Morgen een rustdag.
Vannacht slaap ik buiten en zie een waanzinnige sterrenhemel.

We vertrekken weer vanuit Kelong en gaan nu pas echt het hooggebergte in. We gaan vandaag de Barachala La over (4880 m). Voordat het zover is staan we nog een uurtje stil bij een brug over een rivier: de brug is beschadigd.

 Er staat bijna een heel peloton militairen toe te kijken hoe niemand iets doet. Tja, de roadcaptain en de mecanic steken hun handen uit de mouwen en een half uurtje later zijn we weer 'on route'.

De uitzichten worden steeds mooier en het landschap grootser.

Volgens mij betekent de naam van de pas 'er komt geen einde aan', we blijven maar stijgen en stijgen..uiteindelijk komen we bij de top..YES!

Ik laat nog een mooie foto maken van mij en m'n vader, deze is voor het plakboek!

De afdaling is listig met kuilen en grote keien.

We komen aan bij ons fixed camp hopen dat er vannavond niets naar beneden rolt....

We  maken mooie foto's op de hoogvlakte.

De Himalaya doet rare dingen met mensen....

We kunnen zelf een primeur melden:Luc heeft 'nee' gezegd tegen een pinteke..

Morgen nog hoger!