Welkom op de maan

Uit beide bougie-gaten van de boxer spuit water. Even daarvoor is ongewild het bewijs geleverd dat een BMW 1200 GS Adventure kan drijven.....
Hoe sterk de kracht van een halve meter water is wordt duidelijk bij een van de rivier-doorwadingen. Ik sta tot boven m'n knieën in het water en kan mezelf nauwelijks staande houden in het snel stromende water.

Eenmaal op de kant halen we de bougies eruit en deppen het water uit de cilinderkop..

Even later komt het dan uit de uitlaat...

De Iphone wordt gelijk omgedoopt tot Idrup..

Even daarvoor hadden ze beter een bord kunnen plaatsen met de tekst 'Welkom op de maan'. Paul wil graag iets uitproberen en we belanden -na het negeren van een bord 'doodlopende weg'- op een waanzinnige track.

Het lijkt net of we op de maan rijden....enige verschil: zwaartekracht...
De weg wordt aangeduid door een stel paaltjes, we rijden dus van paaltje tot paaltje..soms zie je de weg niet liggen en rijd je naar het volgende paaltje.

Het blijkt een gouden beslissing te zijn. We rijden prachtig en zijn er stil van.

Het bord 'doodlopende weg' had waarschijnlijk te maken met een doorwading die op het eerste oog een kabbelend beekje als geen ander was.Onder de waterspiegel liggen echter verraderlijk door mos begroeide lavastenen met enorme spleten ertussen.

We besluiten de hele groep er overheen te trekken: 2 man aan de achterkant om de motor stabiel te houden, 2 man ervoor om de motor met een spanband te trekken. Teamwork!

Sommige geplande stukken mogen we niet rijden..

We worden toch nog een beetje overvallen door pech, een van de motoren wil niet meer starten en McGuyver moet weer aan de bak...achteraf blijkt de luchtfilterkast vol water te staan...

1,5 uur later rijden we onder luid gejuich weer weg. Op naar de maan...

S'avonds krijgen we als toetje nog een prachtig noorderlicht te zien, redelijk uniek voor de tijd van het jaar.