Met m'n kont zo ver mogelijk naar achteren, hangend aan m'n stuur geef ik nog meer gas op de steile helling gevuld met dikke keien. Met een licht voorwiel stuur ik de motor met m'n gas en billen naar boven (daar zijn ze dus voor ;>)), in m'n helm joel ik het uit. Zooooo gaaf om te doen!
Als toetje nemen we een nog niet eerder door Paul gereden weg. Binnen een paar kilometers stijgen we bijna 600 meter en dat kan maar op 1 manier: steil..
Later, als we bij de hut zijn aangekomen zie ik vermoeide koppies...dat was een pittig, maar prachtig toetje! Hans Baselmans zou gezegd hebben ' dit lijkt op Awaille (=trailterrein in Belgische Ardennen ;>))
De kloof wordt naar boven toe steeds smaller, het riviertje naast ons kruist ons links en rechts en deze moeten we maar weer eens een paar keer doorwaden. We worden er steeds handiger in..
Boven aangekomen gaat het landschap in een vingerknip weer over naar 'rijden op de maan, deel 25'...de laatste 25 kilometer gaat over een prachtige hoogvlakte vol snelle bochten naar de hut. Ik geniet en geef steeds meer gas. De grijns op m'n gezicht staat s'nachts nog steeds in m'n kussen afgebeeld..
De dag begon kalm, we rijden naar de Dettifoss waterval, de krachtigste in Europa. Allemachtig, met wat een geweld komt het door het gruis bijna zwarte water naar beneden. Een indrukwekkend spektakel!
De rit daarna gaat over een stuk asfalt, we moeten door de afsluitingen i.v.m. de vulkaanuitbarsting even een stuk verplaatsen. Onderweg zien we nog een prachtige waterval. Allemaal indrukwekkend!
Even later horen we dat er nu daadwerkelijk een eruptie uit de vulkaan heeft plaatsgevonden...in de vallei waar we gisteren nog reden..oeps! Vanaf nu gaan we steeds verder van het gevaar-gebied af, dus no worries!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten