Joelend zitten we met z' n allen in het bijna 40 graden natuurlijke bad en drinken een paar borrels...de komende 3 uur zitten we hier heerlijk en de sfeer is opperbest!
Het einde is in zicht en de vermoeidheid wordt heerlijk door het warme water weg-geweekt. Prachtig te zien hoe zo'n bron eigenlijk een sociaal-ding is.
De rit hiernaar toe is wederom een plaatje. We rijden eerst weer noordwaarts en duiken daarna weer naar het zuiden. Een prachtige vallei volgt en we komen zowaar een keertje lekker op tijd aan!
Als we savond's in de hut zitten worden we door het reddings-team aangesproken; of we het morgen rustig aan gaan doen, een uitloper van een storm schijnt IJsland aan te doen
Snachts joelt de wind langs onze hut, op de camping waaien de tentjes spontaan aan flarden...als we gaan rijden is het gelukkig iets rustiger...
De weg die we rijden is an sich niet moeilijk, maar de wind maakt het tot een behoorlijk avontuur. Zo rijd je in de luwte, het moment daarop krijg je een gigantische zwieper..ik kan m'n ritme maar moeilijk vinden.
Uiteindelijk wordt de gravelweg een asfaltweg...pfjioeeeeee.....dacht ik...
De asfalt rit zal ik niet zo snel vergeten....ik rijd meer op de linker weghelft dan op de normale...en niet omdat ik in Engeland rijd....
(foto Eric W)
De wind geeft enorme zwiepers, ik word af en toe compleet naar de rechterkant gezwiept...een beetje plat door de bocht vind ik niet zo spannend, een beetje plat door de wind is ehhhhhh avontuurlijk...de foto zegt genoeg...ik kan gerust toegeven dat ik dit een beetje spannend vond...ik ben blij, dat we na een tijdje een koffiestop doen....even de koffers (alias windvangers) eraf gehaald.
(foto Eric W)
Bij de koffiestop een wederom prachtige waterval...
Wat een prachtige reis hebben we gemaakt zeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten