Na de rustige overtocht naar Holyhead slaap ik in Bangor en wordt aan zee wakker met een prachtige ochtendzon.
Het weer is mij de laatste dagen gunstig gezind. Hoge temperaturen en bijna wolkenloze hemels zorgen voor een geweldig decor voor de laatste twee dagen van deze geweldige trip.
Ik rijd van door kriskras door Snowdonia naar het zuiden. Ik heb een route uitgezet van ruim 350 kilometer.
Achteraf denk ik dat dit één van de mooiste routes is die ik ooit heb gereden.
Wales is echt een droom voor motorrijders (al denk ik dat het gehele Verenigd Koninkrijk en Ierland ondergewaardeerde bestemmingen zijn). De wegen glooien, de landschappen zijn bijzonder indrukwekkend en als je een beetje geluk hebt met het weer kan je niet anders dan genieten.
Feit is dat ik in een dag rijden landschappen heb gezien die typerend zijn voor elders in Europa: Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland. Ongelooflijk wat een afwisseling in landschap.
Ik eindig de dag aan een prachtige camping aan het water in de buurt van Tywyn en verwonder me over de pracht van het spel tussen licht, wolken en de zee. Met het ruisen van de zee in mijn oren van in ik een diepe slaap en verwerk de indrukken van deze prachtige dag.
Op de laatste dag rij ik door het Brecon Beacons National Park in de richting van Cardiff.
Wederom geweldig sturen. De mooie wegen rijgen zich aaneen. De foto's zeggen alles.
Door mijn vroege vertrek van af de camping vanochtend ben ik rond lunchtijd op mijn bestemming. Ik besluit de laatste 400 kilometer naar Harwich er aan vast te plakken en te kijken of ik de nachtboot naar Hoek van Holland kan pakken. Op de site uitverkocht, maar aan de haven blijkt er door een annulering toch nog een plek te zijn.
Ik vaar weer terug naar mijn huis. Vier weken weggeweest, ruim 4000 kilometer gestuurd.
Een mooie, afwisselende en emotionele reis was het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten