Wat een natuurpracht heeft dit land te bieden. Ik had wel het een en ander gehoord, maar dat het zo afwisselend zou zijn had ik niet kunnen en durven dromen.
Na 3 weken national park bezocht te hebben kregen we een beetje last van het ' park-ed-out' syndroom (als je er zoveel bezocht hebt dan wordt het opeens gewoon)...
En toe kregen we nog Bryce en Zion...
Niet met elkaar te vergelijken en zeker niet te vergelijken met andere parken. We hebben met open mond zitten kijken naar deze natuurpracht.
Bryce Canyon ligt ongelooflijk hoog, ruim 3000 meter. Tja, en dan krijg je dus sneeuw...en kou...we moesten de jassen er maar bij aan trekken.
Bryce, met die mooie oranje gloed en die contrastrijke sneeuw erop..prachtige kelken , uitgesleten door erosie door water, wind en sneeuw. Prachtig!
We rijden daarna langs en door het Escalante park. Het geheel maakt onderdeel uit van het enorme Colorado plateau en bestaat uit ongelooflijk veel soorten steen en manieren waarop de verschillende lagen zijn ontstaan: door vulkaan uitbarstingen, het over elkaar heen schuiven van aardlagen en ook het uiteenrijten van verschillende platen.
We komen uiteindelijk uit bij Zion en rijden het park in. Binnen een paar minuten kijken we met grote ogen rond. Het lijkt of onze lieve heer met een schuurpapiertje deze rotsen heeft uitgesleten.
Ik heb het geprobeerd te fotograferen, maar ik heb eigenlijk alleen maar om me heen gekeken Fantastisch.
De canyon is zo mooi.
Na al deze natuurpracht verlaten we deze prachtige gebieden en rijden door om in onze laatste week langs de kust weer terug naar San Francisco te rijden via de beroemde ' Highway One'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten