Ik ontwijk een gat in de grond. Vanuit het gat zie ik daglicht. DAGLICHT?
Raar hoor, zo'n lava-ondergrond. Zo poreus, dat het daglicht van onderen erdoor komt...tja, je valt hier van de ene verbazing in de andere.
De motor begint er in ieder geval goed uit te zien...hahahahaha
Gisteren was bijltjesdag na wat blijkt. Na Guy meldt Ed zich in de ochtend met een enkel zo dik als een kuit. Onschuldig schuivertje, maar na afloop blijkt in het ziekenhuis een (lage scheenbeen)breuk en einde reis.
Beduusd rijden we verder, het lijkt wel het verhaal van ten-little-niggers...
Tja, wat kan ik qua landschap aangeven....elke bocht die je doordraait levert weer een ander uitzicht op...we stoppen regelmatig voor wat foto's en dan kijk je achterom en dan zie je de route die je net hebt gereden weeeeeer anders...allemachtig.
Ik heb inmiddels wel in de gaten dat dit land met geen ander te vergelijken is.
M'n reisgenoten zijn lyrisch over al dit natuurgeweld.
Aan de einde van de dag doorkruisen we een gebied met een veel meren. Prachtig. Grote velden met een soort van wolachtige planten geven een nieuwe witte kleurdimensie over het land.
Op onze overnachtingsplek aangekomen worden we getrakteerd op een mooi IJslands fenomeen: een warm natuurlijk bad. Variërend van 35-45 graden dobber ik tot een uurtje op 12 in het water, waarna ik op een slaapzaal vol snurkende koreanen in en diepe slaap val. Dromend over rivier doorwadingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten