Cama-miauw..

Santa Clara en Cienfuegos

We maken een uitstapje naar Santa Clara, waar we het mausoleum van Che bezoeken. 

Deze man wordt werkelijk waar overal vereerd. We spreken ook meerdere mensen die een volledig andere mening hebben. In ieder geval is het regime blij met hem, je vindt overal afbeeldingen in alle vormen en maten.

We rijden daarna door naar Cienfuegos, een prachtige stad aan het water, vlak bij Trinidad. 

We bezoeken een bijzonder theater. In dit theater is duidelijk dat er verschillende rangen en standen actief waren in Cuba. Het theater is zo opgebouwd, dat arm en rijk elkaar niet tegenkomen in de gangen en zelfs aparte ingangen hebben..

We sluiten de dag af in een prachtige villa aan het water waar we genieten van salsa en de ondergaande zon.

Roadtrip

 We beginnen aan een roadtrip van een week en gaan op weg naar Camagüey (spreek uit als Kama-weej). Vanuit Trinidad rijden we door heuvels met rijke akkerbouwgronden.

We bezoeken het prachtige Sancta Spiritus met waanzinnige koloniale gebouwen, levendige mensen.

We rijden verder door enorme (dorre) vlaktes naar Camagüey. We zien veel (hele magere) koeien begeleid door cowboys op paarden. Prachtige setting!

Paarden hebben hier overigens een slecht leven. Ze worden veel gebruikt als werkpaarden en moeten karren voortslepen in de brandende zon. Bij ons totaal uit het straatbeeld verdwenen, hier de gewoonste zaak van de wereld. 

Overal lopen ze- al dan niet begeleid door een fikse zweep... Bermen maaien is daarentegen niet nodig, die berm dient als voerplaats...dat dan weer wel.

Richting oosten wordt't steeds armer. Gebouwen worden slechter onderhouden, huizen worden schraler en de eerste bedelaars komen in't zicht.

Camagüey is een stad met een rijk verleden: oude koloniale huizen in een wirwar van kleine smalle straten (die met opzet zo gebouwd zijn om indringers compleet in de war te brengen).

We eten s'avonds heerlijk in een prachtige koloniale setting, alleen het konijn op de menu-kaart heeft achteraf wel een hele lange staart. Vanaf nu heet het stadje dan ook Cama-miauw...;>))

Santiago de Cuba

De weg naar SDC vanuit Camagüey is lang en recht. We doorkruisen een gebied wat voornamelijk wordt gebruikt voor veeteelt. Cowboys op paarden gebruiken lasso’s. Net Amerika.

Dan veranderd het landschap. Een enorm meer zorgt voor water en opeens verander het wat droge landschap (Cuba zucht onder een langdurige droogte) van kleur. Felgroene rijstplanten staan te groeien in een bed van water. Prachtig!

Vlak bij SDC veranderd het landschap wederom. Het Sierra de Meastre, het gebergte waar de revolutionairen onder leiding van Castro en Che zich verborgen hielden, doemt op en verandert de weg in een prachtig kronkelende weg. Links en rechts prachtige valleien met houten hutjes om in te wonen.

We stoppen nog even bij de kathedraal van El Cobre en steken een paar kaarsjes op die even eerder vrij agressief aan de man worden gebracht. 

Een  voorbode van SDC, een stad waar veel armoede heerst.

Santiago de Cuba is een levendige stad. 

Er wonen veel arme mensen in veel vervallen gebouwen. Er heerst echter een bijzonder levendige sfeer. We wandelen heerlijk door de stad en zien veel mooie, maar ook veel vervallen gebouwen.

In SDC bezoeken we ook het militaire complex die een dag na het carnaval (iedereen was waarschijnlijk dronken) werd aangevallen tijdens de revolutie eind jaren 50.

Ze hebben de kogelgaten in een gedeelte van het gebouw laten zitten. Binnen is het een en al hosanna voor de helden van de revolutie.

In de middag bezoeken we een prachtig fort aan de kust die piraten buiten de baai van SDC moest houden. Bijzonder mooi gerenoveerd en indrukwekkend. 

We genieten van het bouwwerk en de fantastische vergezichten. Wauw!