We rijden naar de boot. Omdat het aanbod niet zo groot is
worden afvaarten zomaar gecanceld of varen 6 uur later. Het is dus zaak alleen
tickets te kopen van veerboten die wel varen…dat hebben we goed uitgekiend en
varen- weliswaar 2 uur te laat- af naar Tanger. Gelukkig gaat de klok een uur
terug en winnen we weer wat tijd terug.
We hebben inmiddels alweer stevig honger gekregen en na een
kwartiertje rijden vinden we een prachtig restaurant met uitzicht op de Straat
van Gibraltar. De garnalen komen volgens mij net uit zee. Ik heb ze zelden zo
goed gegeten. De bijbehorende vissoep is zo vers en lekker dat we in stilte dit
lekkers weg-smikkelen. Ik hoor vaak dat je in Marokko niet zo lekker kunt eten,
maar ik deel die mening zeker niet.
Het waait stevig in het noorden van Marokko en we vervolgen
al slingerend onze weg. We worden stevig van links naar rechts gewaaid en dat
is soms best tricky als je de gaten in de weg wilt ontwijken.
Tja, na al die strakke Spaanse asfaltwegen zijn de wegen en
het verkeer van Marokko wat ehhh…avontuurlijker. De vrachtwagens en auto’s
nemen gewoon de binnenbocht en ik ga zeker een keer of twee met mijn motor door
het gravel aan de binnenzijde. Ander verkeers-moraaltje zullen we maar zeggen.
Groen, groener, groenst is het motto in het Rif gebergte.
Prachtig groen en heuvelachtig landschap met typisch Marokkaanse dorpjes. Gele
bloemen, net als aan de Spaanse zijde kleuren het landschap. Een prachtig
verschijnsel zijn de wolken die door de harde wind over de hoge rotsen worden
geblazen en bij het dalen worden opgelost door de warmte. Ademloos kijken we
toe.
We gaan al slingerend naar Chefchaouen en lopen bij de
ondergaande zon dit bijzondere blauwe dorp in.
Blauw vanwege een traditie van
de vroegere Joodse bevolking. De kleur blauw staat in het jodendom voor
bescherming en werd zo mooi gevonden dat iedereen zijn huis ging schilderen.
We vinden het prachtig en sluiten de dag af in een typisch Marokkaans
mannen café (je ziet hier echt geen vrouwen) waar we koffie, Marokkaanse thee
en een soort van oliebollen eten op een plek waar de dagelijkse markt tot een
einde komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten