Good life in Cuba

We slalommen met hoge snelheid over een weg naar Trinidad. We slalommen vanwege……..overstekende krabben…..

Deze houden hun jaarlijkse ‘paddentrek-maar-dan-voor-krabben’ van de bergen naar de zee en steken een drukke weg over. Tja, dat levert dood en verderf op. Om geen lekke banden op te lopen geldt er maar een tactiek: zo hard mogelijk rijden zodat de krabben je niet aan zien komen en hun machtige-vlijmscherpe-klauwen niet omhoog kunnen doen. Aangekomen in Trinidad ruikt de auto naar krabsalade…

Trinidad is een prachtige koloniale stad met waanzinnig oude, goed bewaarde koloniale gebouwen. 

Onze vrienden hebben een van deze panden omgetoverd in een goed lopend restaurant ' La Redaccion' (http://www.laredaccioncuba.com/).

Cuba ademt überhaupt een sfeer uit van kolonialisme. Sinds Columbus hier voet op wal zette zijn het met name de Spanjaarden die het eiland kolonialiseren en volledig uitbuiten met eerst goud en daarna het witte goud: suiker. Het eiland staat er nog steeds vol mee, net als tabak. 

Om de suiker en tabak te oogsten werd er met slaven uit voornamelijk Afrika gewerkt (in de hoogtijdagen waren er een miljoen slaven ‘actief’). De invloed is in het land duidelijk te merken met donkere mensen en veel gerechten uit de creoolse keuken!

Prachtige hike naar een waterval waar we na een pittige klim in een glashelder bad belanden.

Gerda slaat de afsluitende klim beleefd over en neemt een duik in een lager gelegen poel. De instap is listig en glad en helaas glijdt ze uit en blesseert haar pols. Een bezoekje ziekenhuis levert een gipsen pols op..duszzz.

We gaan een dagje motorrijden (nee, ik zat er niet zo op..;>)). 

We rijden een fantastische rit van 200 kilometer door het echte Cuba: lommerrijke dorpen langs plantages vol met suikerriet, palmbomen, bananen, tabak en ga zo maar door.

We lunchen bij bevriende boer van mijn vrienden. Ze kopen hier hun varkensvlees, lamsvlees, groenten en veel fruit. We eten heerlijk. Wat een prachtige heerlijke smaken en lieve mensen zeg!

Er staat op het erf een prachtige tabaksschuur. Particuliere boeren moeten van de overheid een gedeelte van hun land verplicht verbouwen met toegewezen gewassen. In dit geval tabak, die tegen de dan geldende prijs voor aangeleverde kwaliteit geleverd moet worden.

Onderweg heb ik op de motor wat ontwijkingen moeten doen: 1 vogel tegen de spiegel, volle bak in de remmen voor een hond en na het passeren van een wat onrustig kalf in de berm in de spiegel zien hoe deze VOL door een vrachtwagen wordt geschept. Ahum….het blijft hier dus opletten.

We besluiten de eerste week met heerlijk strandleven op het waanzinnige strand via het hippieachtige La Boca. 

Heerlijk een vers visje eten bij een strandtent  en dan na een frisse duik heerlijk relaxen onder een banana-leaf- parasol met een boek. Good life.